Hoe vaak heb je niet naar een geocache gezocht en gedacht dat je hem gevonden had, om er vervolgens achter te komen dat je in de maling was genomen? We vroegen geocachers op Facebook en Lackeys op HQ wat voor voorwerpen hen deden denken dat ze de cache hadden gevonden, om zich vervolgens te realiseren dat het in werkelijkheid gewoon een…sproeier was, bijvoorbeeld. Lees de grappige “vondsten” hieronder.
Als je een paar fietscaches hebt gedaan en bij nummer 5 vraagt een man je plotseling waarom je het zadel van zijn fiets verwijdert…
-Suzanne J.
In een dorp in Hongarije was ik ervan overtuigd dat de cache de sproeier in het gras was. Toen ik hem net helemaal uit elkaar had riep mijn wederhelft vanuit een andere hoek: “Ik heb hem!” Nu alleen die sproeier weer in elkaar zetten!
~Doris B.
Ik was er zeker van dat alle losse draden in een elektriciteitskastje nep waren en dat de cache aan het uiteinde vastzat. Ik had er al eens eerder zo een gezien. Pas toen ik het elektriciteitskastje bijna uit elkaar had gehaald, besefte ik hoezeer ik me vergist had!
~Gloria Z.
Een ENORME plastic pad half onder een rots, de cache heette Mr. Toad of iets dergelijks. We pakten hem en zochten aan de onderkant naar de loghouder maar hij stribbelde tegen en protesteerde. Bleek dat het een levende pad was. Ik heb nog nooit zo gelachen! Uiteindelijk vonden we de kleine plastic paddencontainer in de buurt. De pad kroop ongedeerd weg en bekeek ons van een veilige afstand!
~Lu S.
Toen ik een paar jaar geleden in Noorwegen aan het cachen was, opende ik de ietwat vreemd geplaatste houten kist waarvan ik dacht dat het de cache was. Ik rommelde wat aan de binnenkant van de vreemde metalen constructie op zoek naar de container, toen KNAL – de ongedierteval die het was, dichtsloeg en bijna mijn vingers afsneed. Resultaat? Behoorlijk geschrokken en de huid van de buitenkant van mijn pink geschaafd. (En ja, de cache lag in het vogelhuisje vlak achter me…)
~Dan I.
In Noorwegen zocht ik enkele jaren geleden een cache onder een smalle brug. Ik kon niets zien, dus stak ik mijn hand uit en tastte naar de cache. Ik was erg blij toen ik iets voelde en sloot mijn hand om het eruit te trekken. De wespen daarentegen waren niet zo blij dat ik hun huis greep. In plaats van een cache had ik plots een erg opgezwollen hand.
~Marina F.
Ik zocht er ooit een aan de waterkant in een mooi rustig gebied. De coördinaten brachten me steeds weer naar deze houder met een reddingsboei. Ik heb daar wel een uur gezocht. God weet wat de mensen dachten toen ik maar aan die reddingsboei bleef voelen. [De] cache bleek, heel toepasselijk, een haaienspeeltje verstopt in een paal naast de reddingsboei te zijn. Dit was het eerste jaar dat ik aan cachen deed, en de allereerste van dat type voor mij. Ik kon mezelf wel slaan maar het werd een van mijn favorieten, zeker toen ik het logboek uit de buik van de haai moest vissen!
~Kevin B.
Er was geen hint en ik stond op het punt om het bord uit elkaar te halen. Ik was ervan overtuigd dat de cache ergens op of in het bord verborgen was.
Eindelijk, bij mijn VIERDE poging besloot ik om eens wat verder te kijken en ik vond de cache. Het was een van die nano’s die je in een boom kan hangen!
~David L.
Een echte rots? Een metalen bout? Echte kauwgom? Ben jij weleens in de maling genomen tijdens het geocachen? Deel je verhalen in de reacties hieronder!
Source: Geocaching